มัญชุภาณกะ

ว. ผู้กล่าวไพเราะ ; ผู้พูดเพราะ ; ผู้พูดดี

a. speaking sweetly ; sweet-voiced

ในโบราณใช้ ผู้ว่าขานด้วยเสียงอันไพเราะ